Dla prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu niemowlęcia niezbędne jest wsparcie poprzez dietę – dlatego tak istotne jest dostarczanie mu odpowiednich ilości składników odżywczych. Mleko mamy jest najlepszym pokarmem dla dziecka, ponieważ zawiera składniki pokarmowe potrzebne do jego harmonijnego rozwoju. Co zrobić, jeśli mama nie może karmić piersią? Jak wtedy zadbać o dietę niemowlęcia, aby wspierać prawidłowe kształtowanie się młodego organizmu?
Mleko mamy – po prostu najlepsze dla dziecka!
Wyłączne karmienie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka jest zalecane przez wszystkie najważniejsze instytucje zajmujące się zdrowiem i rozwojem dziecka. Pokarm kobiety jest idealnie dostosowany do potrzeb młodego organizmu – zawiera prawie wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich ilościach i proporcjach – z wyjątkiem witamin D i K, dlatego zaleca się ich odpowiednią suplementację . To także podstawa budowania tarczy ochronnej organizmu niemowlęcia – odporności. Układ immunologiczny po przyjściu dziecka na świat wciąż się rozwija (pełną dojrzałość osiągnie dopiero około 12. roku życia!), dlatego dopiero uczy się, jak radzić sobie z drobnoustrojami czy infekcjami. Ten najdoskonalszy i wciąż badany przez naukowców pokarm pozostaje niedoścignionym wzorem karmienia niemowląt.
Co robić, jeśli karmienie piersią nie jest możliwe?
Mleko mamy jest dla niemowlęcia najlepszym pokarmem, jednak w niektórych sytuacjach karmienie piersią nie jest możliwe. Najczęściej przeciwwskazania wynikają ze stanu zdrowia mamy lub dziecka. W przypadku mamy karmienie piersią jest przeciwwskazane, jeśli występuje u niej m.in.:
• opryszczka brodawki piersiowej,
• zakażenie wirusem ludzkiej białaczki z komórek T,
• gruźlica w okresie prątkowania (po konsultacji z lekarzem karmienie piersią jest jednak możliwe już po 2 tygodniach leczenia) .
Niebezpieczne dla dziecka mogą być także przenikające do pokarmu mamy niektóre substancje zawarte w przyjmowanych przez kobietę lekach (np. amiodaron, bromki, danazol, jod). Nie zaleca się karmienia piersią, jeśli mama jest w ciężkim stanie klinicznym lub jeśli boryka się z chorobą psychiczną. Istnieją jednak choroby, które nie muszą wykluczać karmienia piersią – jest to możliwe pod ścisłą kontrolą lekarza. Kobieta może karmić piersią mimo że ma stwierdzone np.:
• ostre choroby infekcyjne,
• wirusowe zapalenie wątroby typu B i C,
• zakażenie wirusem cytomegalii .
Bywa jednak, że rezygnacja z karmienia piersią może być spowodowana chorobą, ale i świadomą decyzją kobiety. Mamy zaprzestają karmić piersią z różnych względów, również z powodów osobistych lub zawodowych. Zdarza się, że ze względu na rodzaj i specyfikę wykonywanego zawodu, kontynuowanie laktacji po powrocie do pracy jest trudne. Warto pamiętać, że odstawienie dziecka od piersi to bardzo ważna decyzja, która może być już nieodwracalna. Zanim kobieta zrobi ten krok i postanowi nie karmić już piersią, warto, aby przemyślała plusy i minusy tego wyboru. Pomocny może okazać się też ekspert – doradca laktacyjny, położna czy pediatra – w szczególności, jeśli rezygnacja z karmienia jest wynikiem trudności z laktacją.
Jeśli nie mleko mamy, to co?
W uzasadnionych sytuacjach, kiedy mama nie chce lub nie może kontynuować karmienia piersią, dla wspierania prawidłowego rozwoju dziecka powinna wybrać mleko następne inspirowane wieloletnimi badaniami nad składem jej pokarmu. Takim mlekiem jest np. Bebilon Profutura 2 – najbardziej zaawansowana formuła wśród produktów Bebilon 2, doskonała, gdy mama decyduje się podawać dziecku mleko modyfikowane. Zawiera m.in. wyższą zawartość kwasu DHA* (omega 3), który jest ważny dla prawidłowego rozwoju wzroku***, kwas ALA** (omega 3), istotny dla rozwoju mózgu i tkanek nerwowych oraz opatentowaną, klinicznie przebadaną kompozycję oligosacharydów GOS/FOS, inspirowaną oligosacharydami występującymi w mleku matki. Mimo że skład mleka modyfikowanego nigdy nie przewyższy bogactwa pokarmu kobiecego, to wiedza zdobyta przez naukowców NUTRICIA na temat składu mleka mamy pozwala dopasowywać recepturę mieszanek mleka modyfikowanego do potrzeb dziecka i nieustannie je doskonalić.
