Nie jest łatwo zmienić złe nawyki żywieniowe dzieci. Rodzice nawet, gdy doskonale wiedzą, co powinny, a czego nie powinny jeść dzieci, nie umieją w tej kwestii zbyt wiele zrobić. Francuskie dzieci są przykładem na to, że zdrowe żywienie jest możliwe, a w dodatku może sprawiać frajdę. Podpatrując francuskie rodziny, można się wiele nauczyć i wychować dzieci, które będą prawdziwymi smakoszami.
Francuskie dzieci jedzą zdrowo i chętnie. Jak to możliwe? We Francji nie tylko rodzice uczestniczą w nauczaniu dziecka zdrowego odżywiania. Współpracują ze sobą rząd, szkoły i społeczności lokalne. Dla francuzów jedzenie jest czynnością społeczną i częścią ich tożsamości narodowej i dzieci od najmłodszych lat widzą i wiedza jak ważne jest aby nauczyły się zdrowo odżywiać, jeść różnorodnie zachowując przyjęte normy i obyczaje. A tych wokół jedzenia jest naprawdę sporo. Ludzie w każdym wieku siadają do posiłków razem, czy to w domu z rodziną, czy w pracy z kolegami. Francuzi nie jedzą samotnie. Każdy posiłek jest wydarzeniem celebrowanym z należytą starannością. Odbywa się w spokoju, przy nakrytym obrusem stole, a minimalny czas, jaki maluchy spędzają przy posiłku, to 30 minut.
Jak rodzice zachęcają dzieci do jedzenia? Łagodnie, ale stanowczo. Oczekują, że dzieci będą jadły wszystko, bez wybrzydzania. Francuskie dzieci spędzają długi czas przy stole i uważają że jedzenie to świetna zabawa. Tymczasem procent dzieci otyłych jest u Francuzów jednym z najniższych wśród krajów wysoko rozwiniętych.
Konsekwencja
Francuscy psycholodzy i dietetycy systematycznie badali, ile razy dziecko musi skosztować nowej potrawy, aby zjeść ją z własnej woli. Średnio 7, ale większość uważa, że od 10 do 15 prób. Polskie mamy najczęściej poddają się za pierwszym razem, uznając, że ich dziecko nie jest wielbicielem szpinaku czy brokułów.
Zasady
Pory posiłków we Francji oraz ich skład ustalają rodzice. Dzieci jedzą to, co dorośli, nie ma substytutów ani gotowania na zawołanie.
Edukacja
Dla francuskich rodziców jedną z najważniejszych umiejętności, w jakie rodzice mają wyposażyć dziecko, jest zdrowe odżywianie, a służyć ma temu edukacja domowa w tym zakresie. W USA, gdy dzieci nie chcą jeść zdrowo, wielu rodziców macha na to ręką. We Francji myślą: pokaż mi, jak twoje dzieci jedzą, a dowiem się, jakim jesteś rodzicem. Jak to robią Francuzi, że ich dzieci jedzą zdrowo i chętnie? Uwielbiają rozmawiać o jedzeniu. Najczęstszym tematem przy śniadaniu jest menu lunchu, a w porze lunchu poruszany jest temat kolacji. Francuzi wymieniają się przepisami, opowiadają o potrawach, o swoich zwyczajach, a wszystko w atmosferze radości. W nauczaniu zdrowego odżywiania pomaga szkoła. We francuskich szkołach posiłek ma stwarzać dzieciom szansę na nawiązywanie kontaktów społecznych i znajdowanie przyjemności w poznawaniu nowych smaków w spokojnej atmosferze. Przestrzegana jest zasada, że wszyscy jedzą to samo. W szkole w otoczeniu rówieśników dzieci kosztują i zjadają rzeczy, na które być może w domu nie miałyby ochoty. W tej edukacji nauczyciele odgrywają ogromną rolę. Mają jasno sformułowane cele w tym zakresie, ich obowiązkiem jest chronić zdrowie dzieci i pomagać im osiągać sukcesy w nauce poprzez zdrowe odżywianie, otwierać ich umysły na jedzenie jako kulturę, sztukę i dziedzictwo narodowe oraz wyrabiać dyscyplinę jedzenia, zdrowych nawyków i świadomości w kwestii, gdzie, jak, dlaczego dzieci jedzą to, co jedzą.
Zasady żywienia dzieci w szkołach opracowuje ministerstwo. Do każdego posiłku należy podawać warzywa, produkty smażone mogą znaleźć się w diecie najwyżej raz w tygodniu, ryba serwowana jest co najmniej raz w tygodniu, owoce znajdują się przynajmniej w co drugim deserze, a słodkie desery tylko raz w tygodniu. Planowaniem posiłków zajmuje się nie tylko dietetyk, ale też zespół rodziców. Rodzice we Francji żywo interesują się tym, co dzieci jedzą. Najczęściej zamiast pytać „Co było w szkole?”, pytają: „Jak ci smakował lunch?”. W szkołach nie ma żadnych automatów z jedzeniem, dlatego dzieci jedzą zdrowe posiłki w cantine. Zdrowe posiłki połączone z aktywną edukacją i wsparciem nauczycieli, żywo zainteresowani tematem żywienia rodzice, przynoszą oczekiwane rezultaty – francuskie dzieci nie grymaszą.
Estetyka
Francuskie dzieci jedzą ładnie. Nie pozwala się im na zabawy jedzeniem, a od stołu wstają czyste. Paluszki wkładane do zupy są stanowczo i konsekwentnie wyjmowane. Rzadka, ale jednak występująca odmowa jedzenia przez dziecko skutkuje natychmiastową reakcją – zabraniem talerza. Dla francuzów przyzwoite zachowanie przy stole jest czymś więcej, jest częścią tożsamości narodowej. Francuskich dzieci nie uczy się, że jedzenie może być nagrodą, nie może też być karą. Jedzenie nie jest smoczkiem, pociechą, zabawką. Dzieci uczy się, że nie należy zajadać emocji, co może okazać się szczególnie ważne w przyszłości. Wspólne posiłki zawsze są wydarzeniem, którego ranga jest podkreślana poprzez położenie obrusa na stole, nakrywanie do stołu.
Każdy posiłek przypomina osobne święto, a ten nastrój wyczuwają dzieci, dla których jest to naturalne i łatwiej uczą się wpajanych zasad i zdrowego jedzenia.
