Przedłużające się moczenie dzieci, szczególnie nocne jest częstym powodem wizyty rodziców dzieci w wieku 2-5 lat u psychologa. Nauczenie dziecka korzystania z nocnika bywa dla rodziców frustrujące. Przeczytaj wskazówki jak nauczyć dziecko korzystać z nocnika.
Noworodek rodzi się z określonymi dyspozycjami w zakresie układu nerwowego, który wraz z jego rozwojem dojrzewa. Nie nauczymy półrocznego dziecka chodzić, a dwulatka jeździć rowerem. Podobnie jest z nauką korzystania z nocnika. Najlepszym okresem w zakresie umiejętności odbierania wrażeń sensorycznych jest wiek od 1,5 do 2,5 roku.
W tym ważnym czasie pociecha coraz bardziej świadomie odbiera bodźce związane z potrzebami fizjologicznymi. W przeszłości, kiedy dzieci korzystały z pieluch tetrowych, intuicyjnie pozbywały się tego, co było dla nich przykre. Doświadczały bowiem niemiłych wrażeń, w tym: szczypania, otarcia naskórka, zimna czy nieprzyjemnego zapachu. Okres ten nazywamy gotowością dziecka do rozpoczęcia treningu czystości.
Zadaniem współczesnych pieluch jest jak najlepsze odprowadzenie od skóry niemiłych wrażeń, stąd specjalne powłoki chroniące, materiały syntetyczne, warstwy przepuszczające ciecz tylko w jedną stronę, utrzymujące ciepło itd. To sprawia jednak, że dziecko nie ma kiedy doświadczać, a więc uczyć się świadomości i rozpoznawania wrażeń płynących z własnego ciała.
Półtoraroczny maluch odczuwa potrzebę oddania moczu, ale nie rozumie tego, co się z nim wówczas dzieje. Potrzebuje czasu i treningu, a więc uwagi rodziców, w nabywaniu nowej umiejętności. Małe dziecko słyszy komunikat „siadamy na nocnik” – ale nie wie, po co każą mu to robić. Dlatego traktuje nocnik jak kolejny gadżet do zabawy lub coś znienawidzonego, w szczególności, kiedy rodzice nieustannie każą mu na nim siedzieć.
Wielu rodziców popełnia błąd odkładając w czasie naukę korzystania z nocnika. Im później zaczniemy, tym trudniej będzie nie tylko nam, lecz także maluchowi. Opóźniony trening sprawia, że dorośli bardzo emocjonalnie i zadaniowo podchodzą do tematu, są poirytowani i okazują otwarcie swoje niezadowolenie. Dziecko doświadcza negatywnych emocji, czuje, że nie sprostało oczekiwaniom rodziców. Najbliższe mu osoby poszturchują go, może krzyczą, śmieją się.
Decyzja o podjęciu treningu korzystania z nocnika lub toalety powinna być poprzedzona obserwacją i wstępną nauką oraz obejmować wszystkie pory dnia i nocy, aby dziecko nauczyło się kontroli nad swoim ciałem. Błędem jest zakładanie w tym czasie pieluchy tylko na czas jazdy samochodem czy noc. Uważny rodzic wie, kiedy jego pociecha moczy pieluszkę, wystarczy chwilę wcześniej ją zdjąć i posadzić malucha na nocnik. Zakładanie i zdejmowanie pieluchy wprowadza zamęt, dziecko nie wie, kiedy wreszcie może sikać bez pieluchy, a kiedy nie, lub dlaczego rodzice raz cieszą się, że zrobiło siusiu bez pieluszki, a innym razem krzyczą.
Nasze działania mają zmierzać do tego, żeby określić gotowość małego człowieka do korzystania z nocnika oraz wyposażyć je w minimalną wiedzę z obszaru świadomości swojego ciała. Służą temu przeróżne zabawy z wodą i w wodzie. Takie ćwiczenia pozwolą dziecku zintegrować w całość to, co widzi, czuje i czego doświadcza. Jedno będzie potrzebować tygodnia, żeby nauczyć się nowej umiejętności, drugie miesiąca, a inne pół roku.
Najważniejsze w tej wspólnej nauce to stałość naszych, dorosłych zachowań, powtarzalność sukcesów dziecka i spokój.
[negative]Wskazówki dla rodziców:[/negative]
- Podejmijcie decyzję, kiedy będziecie mieli czas na rozpoczęcie treningu (min. 2-3 tygodnie),
to pozwoli uniknąć frustracji obu stron. Najlepszy okres od maja do końca września. - Przygotujcie odpowiednie ubranka, które szybko można zdjąć, kiedy zobaczymy, że dziecko zaczyna oddawać mocz. Przyda się kilka dodatkowych par majtek, rajstop oraz spodni.
- Sadzajcie dziecko na nocnik w sytuacjach, gdy zazwyczaj odczuwa się taką potrzebę,
po posiłku, zaraz po przebudzeniu. - Jeśli nie potraficie określić kiedy dziecko chce oddać mocz, sięgajcie po nocnik mniej więcej co 2 godziny.
- Chwalcie i nagradzajcie całusem każdą udaną próbę.
- Nie przetrzymujcie dziecka na nocniku dłużej niż jest to niezbędne.
- Jeśli dziecko zabrudzi bieliznę, nie okazujcie swojej złości, ale wspólnie naprawcie to,
co zostało zabrudzone, np. poproście dziecko o przyniesienie szmaty, urządźcie wspólne pranie. Dzieci potraktują to jak dobrą zabawę, ale i poznają konsekwencje swojego zachowania. - Pamiętajcie, żeby nie robić dziecku bałaganu w głowie, kiedy może załatwić się, a kiedy nie. Takie zachowanie jest wygodne dla Was, ale przedłuża proces i oddala malucha od sukcesu.
- Bądźcie konsekwentni, wcześniej czy później, każdemu udaje się posiąść tę umiejętność.
Powodzenia!
Autor: Katarzyna Markowska – psycholog. Posiada szerokie doświadczenie w diagnozie klinicznej dzieci, młodzieży i dorosłych oraz pracy psychologicznej z dzieckiem i jego rodziną. Od 2001 r. zawodowo związana z CM ENEL-MED w Warszawie oraz placówkami oświatowymi.
Informacje o firmie:
Centrum Medyczne ENEL-MED S.A. istnieje od 1993 roku. Od 2011 r. jest spółką notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych. ENEL-MED oferuje pełną obsługę medyczną, prowadzi pacjenta od konsultacji, przez diagnostykę, hospitalizację, operację, aż po rehabilitację – czyli przez cały zamknięty cykl leczenia.
Centrum zatrudnia wybitnych lekarzy w prawie 60 specjalnościach, m.in. ginekologów, kardiologów, ortopedów, neurologów, okulistów, pediatrów oraz psychologów. Kompleksowa oferta wieloprofilowych oddziałów obejmuje badania laboratoryjne, szeroki zakres badań USG, EKG, pracownie RTG, drobne zabiegi chirurgiczne i dermatologiczne. ENEL-MED świadczy też kompleksowe usługi dla dzieci i dorosłych w zakresie stomatologii zachowawczej, protetyki i chirurgii. Ma na koncie liczne wyróżnienia za osiągnięcia implantologiczne. Świetnie wyposażone oddziały rehabilitacji umożliwiają przeprowadzenie leczenia rehabilitacyjnego we wszelkich schorzeniach narządu ruchu o charakterze przeciążeniowym lub przewlekłym. Prestiżowy Program 24h dla zdrowia pozwala na kompleksową ocenę stanu zdrowia w jeden dzień.
