W miarę wzrostu dziecka rozwijają się jego uczucia i emocje. W okresie przedszkolnym są one zarówno pozytywne, jak i negatywne, a zadaniem dziecka jest rozróżnianie tych stanów emocjonalnych i umiejętność ich nazywania. Dorosły zaś jest od tego, aby wskazać maluchowi poprawne zachowania, a także nauczyć go radzenia sobie z negatywnymi uczuciami, a nie zaprzeczać im. Bo każdy rodzic powinien pamiętać o tym, że należy rozwijać nie tylko zdolności intelektualne swojej pociechy, ale też jej inteligencję emocjonalną. Jest to niezwykle ważne, ponieważ doświadczenia uczuciowe i emocjonalne, jakie zdobywa ona w tym okresie, będą rzutowały na całe jej późniejsze życie.
[dropcap style=”round”]ZAZDROŚĆ[/dropcap] ma konotacje negatywne, a tymczasem jest ona rodzajem naturalnej reakcji na pewne sytuacje. To uczucie jest zwykle sygnałem jakiegoś lęku, strachu lub niezaspokojonej potrzeby. Powody mogą być różne, tak samo jak objawy. Zazdrość kojarzona jest z nieopanowanymi wybuchami agresji lub fochów, ale czasem tzw. zazdrosne dziecko może zachowywać się w taki sposób, że nikt nie dostrzeże jego problemu. Maluch zmagający się z tym uczuciem może stać się smutny, płaczliwy, obrażony, agresywny, ale i nadopiekuńczy, nazbyt uczuciowy lub niezmiernie absorbujący. Nie powinny wówczas dziwić nas, dorosłych, takie zachowania, jak: ciągłe pytania o to, czy jest kochany lub grzeczny, częste „ładowanie się” na kolana lub na ręce, złośliwości, a czasem nawet wpadanie w apatię. Bez względu na formę okazywania zazdrości jest ona świadectwem tego, że dziecku na czymś zależy.
Przeżywanie zazdrości nie jest przyjemnym doświadczeniem, tym niemniej jest bardzo cenne dla rozwoju. Dzięki niej dziecko staje się świadome swoich potrzeb, otwiera się na innych, odkrywa siebie, swoje pragnienia i różne sposoby osiągnięcia ważnych dla siebie celów. Trzeba pamiętać o tym, że uczucie to bywa tak silne, że malec nie umie sobie sam z nim poradzić. Najzwyczajniej w świecie potrzebuje pomocy i wskazówek od najbliższych mu osób.
Powodów zazdrości może być mnóstwo, choć w przypadku dzieci najczęściej sprawa ogranicza się do czterech zagadnień: rodzeństwo – rodzice – osiągnięcia innych – posiadanie czegoś.
