Dysfonia, to zaburzenia głosu, które może wystąpić wskutek: obniżonego napięcia mięśni krtani (dysfonia hypofunkcjonalna), lub zwiększonego napięcia mięśni krtani (dysfonia hyperfunkcjonalna). Przyczyny dysfonii mogą być różne, od przyczyn hormonalnych, polekowych, po związane z chorobami metabolicznymi, bądź po prostu wynikające z nieprawidłowej emisji głosu. Nieprawidłowa emisja głosu, może doprowadzić do zmęczenia mięśni krtani, to do chrypki i zaniku głosu, a to w ostateczności do dysfonii.
Według niektórych autorów, problem z zaburzeniami głosu mogą występować, aż u 50% dzieci w wieku szkolnym, przyjmując różne formy i objawy. Jednym z tych zaburzeń, gdy głos zmiana się na niższy, twardy, bezdźwięczny i nieczysty jest dysfonia.
Występuje też dysfonia o podłożu psychologicznym, związana ze stresem. Ten rodzaj dysfonii, zwanej dysfonią psychogenną, objawia się zaburzeniami oddechowymi i problemami z artykulacją. Problemy nasilają się, gdy chory czuje się gorzej psychicznie.
Objawami dysfonii hypofunkcjonalnej są: osłabiony, cichy i bezdźwięczny głos. Objawami dysfonii hyperfunkcjonalnej są: niski, lub wysoki głos, barwa głosu zmienia się na szorstką, często występuje mówienie przez nos, głos jest twardy.
Badacze wydzielili także dysfonie dziecięce, charakteryzujące się przewlekłym zaburzeniem głosu u dzieci, związanym z nadmiernym przeciążeniem tego głosu, np: poprzez zbyt głośne krzyki. U dzieci, w okresie wczesnodziecięcym zaobserwowano dysfonię objawiającą się głosem o matowej barwie i ochrypnięciu o różnym stopniu nasilenia. W okresie przedszkolnym stwierdzono przewlekłą chrypkę u 23,4% dzieci, głównie chłopców. (dane ze strony: http://files.e-grajewo.pl/pdf/zaburzenia.pdf)
Ten rodzaj dysfonii związany jest z nadmiernym napinaniem mięśni krtani, zbyt głośnym mówieniem, zbyt długim krzyczeniem, czy mową szybką i nerwową. Czynnikiem wzmacniającym to zaburzenie są, częste choroby górnych dróg oddechowych u dzieci w tym wieku. Kolejnym okresem, który sprzyja dysfonii jest okres dojrzewania i mutacja, którą przechodzą chłopcy. Stwierdzono także, że jedną z przyczyn powstawania chrypki u dzieci jest refluks krtaniowo-gardłowy. W tych przypadkach skuteczna okazała się być terapia antyrefluksowa.
W niektórych przypadkach dysfonia wymaga rehabilitacji głosu, ćwiczeń głosowych i oddechowych. Jednak, w większości przypadków dysfonii dziecięcej, wystaczy dać „odpocząć” strunom głosowym, nie obciążać głosu, zbyt długim krzykiem, czy zbyt głośnym mówieniem. alloescort.ch
Czynniki wpływające na jakość głosu
- Sposób oddychania: oddychanie przeponą pomaga w regulacji mięśni krtani, poza tym takie oddychanie sprawia, że wypowiedzi mogą być dłuższe, mniej męczące.
- Rezonans głosowy; można wykorzystywać jamę ustną i nosową, a także gardło, co sprawi, że mowa stanie się swobodna, a krtań będzie pracowała bez większego napięcia. Postawa ciała, ona też ma wpływ na emisję głosu, powinna być w miarę swobodna i wyprostowana, gdy się garbimy gorzej oddychamy, a co za tym idzie trudniej nam się mówi. Za to zbytnia sztywność podczas mówienia, powoduję niekorzystne napięcie mięśni.
- Ułożenie głowy też ma wpływ na krtań, nie powinno się podczas mówienia zbytnio przekrzywiać głowy, odchylać jej za bardzo do tyłu, albo wysuwać zbytnio do przodu.
Istnieją także dysfonie dysplastyczne, powstałe na skutek zmian strukturalnych krtani, objawiające się jej wadami i zniekształceniami. Można te wady krtani podzielić na, wady wrodzone, są to między innymi: torbiele, rozszczepy, zrośnięcia, brak części krtani i na wady nabyte, powstałe na skutek urazów, zabiegów operacyjnych, zapaleń, niezłośliwych nowotworów.
Źródło:
http://files.e-grajewo.pl/pdf/zaburzenia.pdf
http://www.csim.pl/p-7/ABC_Laryngologii/showElement/22
file:///D:/Downloads/orl_volume-8_issue-2_article-819.pdf
