Według badań kolejność urodzeniowa ma ogromny wpływ na charakter i osobowość człowieka. To, czy jesteśmy pierwszym, środkowym lub najmłodszym dzieckiem w rodzinie, może mieć wpływ na całe nasze życie.
Warto przyjrzeć się temu tematowi z bliska i sprawdzić, czy faktycznie kolejność pojawiania się w rodzinie wpłynęła na nas w jakiś sposób. Mając świadomość cech związanych z kolejnością urodzenia, możemy uniknąć również błędów, bardzo często nieświadomie przez nas popełnianych.
Najstarsze dziecko
Najstarsze dziecko jest ambitne i rozważne. To bardzo często urodzony przywódca, który w przyszłości świetnie poradzi sobie na kierowniczym stanowisku. Dzieci urodzone jako pierwsze skupiają początkowo uwagę całej rodziny i nie muszą z nikim konkurować o względy. Sytuacja bardzo się zmienia, kiedy pojawia się rodzeństwo. Pierworodny może stać się zazdrosny i starać się udowodnić swoją wartość za wszelką cenę. Najstarszy maluch chce być we wszystkim najlepszy, dąży do ideału i zawiesza sobie bardzo wysoko poprzeczkę. Smyk chce być przykładem i wzorem do naśladowania oraz pragnie opiekować się młodszym bratem czy siostrą.
Pamiętajmy, by unikać nieustającego obarczania odpowiedzialnością najstarszego dziecka. Nie wymagajmy od niego więcej, niż od innych i nie każmy mu być wzorem dla rodzeństwa. Doceniajmy jego starania i zapewniajmy, że nie zawsze musi być we wszystkim najlepsze.
Średnie dziecko
Średnie dziecko to z reguły maluch, któremu poświęcamy najmniej uwagi. Nie jest on pierworodnym dzieckiem, wokół którego skupia się zainteresowanie, nie jest też najmłodszym pupilkiem rodziny. Być może właśnie z tego powodu środkowy stara się zwrócić na siebie uwagę w jakiś inny sposób.
„Średniak” na ogół świetnie dogaduje się z pozostałym rodzeństwem. Bardzo często jest rozjemcą, który stawia na kompromisy oraz unika konfliktów.
Średnie dziecko nie może czuć się pominięte i gorsze od pozostałych. Starajmy się, aby nasza uwaga była jednakowo rozdzielona pomiędzy wszystkie dzieci. Znajdźmy czas na indywidualny kontakt z dzieckiem, chwalmy i cieszmy się choćby z najmniejszych sukcesów.
Najmłodszy w rodzinie
Najmłodsze dzieci to najczęściej lekkoduchy, którym trudno jest podejmować decyzje. Wolą zdać się na innych, aby uniknąć odpowiedzialności. W rodzinie są najczęściej rozpieszczane i wiele rzeczy im się wybacza. Rodzice czy rodzeństwo wyręczają je w wielu pracach, a one chętnie korzystają ze swojej nieporadności.
Z drugiej strony to optymiści z dużym poczuciem humoru. Rodzice często pozwalają im na więcej i nie mają już aż takich oczekiwań, jak miało to miejsce przy pierwszym dziecku, dają im zdecydowanie więcej swobody.
W wychowaniu najmłodszego potomka konieczna jest rozwaga i konsekwencja. Zadbajmy o to, aby smyk starał się być samodzielny i również miał swoje obowiązki. Nie wyręczajmy go we wszystkim, z wieloma czynnościami z pewnością sam sobie poradzi.
Jedynak
Jedynak czuje, że spoczywa na nim wielka odpowiedzialność. Brak rodzeństwa sprawia, że to na nim koncentruje się cała miłość i zainteresowanie rodziny. Pragnie być najlepszy, ponieważ nie chce zawieść oczekiwań rodziców. Jedynacy najczęściej lubią samotność i potrzebują czasu tylko dla siebie. Niestety bardzo często są postrzegani jako egoistyczni i samolubni. Powodem takiego stanu rzeczy jest najczęściej brak konieczności dzielenia się z innymi oraz nadopiekuńczość rodziców.
Życie z etykietą jedynaka nie jest wcale takie proste, jak mogłoby się wydawać. To na nim spoczywają ambicje rodziców, często wychowywany jest „pod kloszem” i trudno jest mu funkcjonować w grupie. W dorosłym życiu jedynemu dziecku ciężko jest zaakceptować porażki.
Jako rodzice postarajmy się, aby nasz jedynak miał możliwość kontaktu z innymi dziećmi. Nauczmy go empatii i szacunku. Nie podnośmy także poprzeczki zbyt wysoko i nie obciążajmy zbyt wysokimi oczekiwaniami.
Kolejność urodzenia jest tylko jednym z wielu czynników wpływających na charakter człowieka. Ogromne znaczenie ma również płeć, różnica wieku pomiędzy rodzeństwem, a także temperament czy wyjątkowość dziecka.
