Wady palców
Najwięcej wad wrodzonych w obrębie dłoni i stóp powstaje w pierwszych siedmiu tygodniach życia płodowego. Około 70% z nich dotyczy zrostu palców. Czy wszystkie wady palców wymagają ingerencji chirurgicznej? W jakim wieku dziecko może zostać poddane operacji?
Syndaktylia
Syndaktylia potocznie zwana też palcozrostem powstaje w drugim miesiącu życia płodowego. Charakteryzuje się ona całkowitym zrostem palców i jest wynikiem mutacji genetycznych. Zrost dotyczy dwóch lub większej liczby palców, zarówno dłoni jak i stóp, które mogą być zrośnięte ze sobą całkowicie lub częściowo, w połowie lub w jednej trzeciej swojej długości. Syndaktylię możemy również podzielić na prostą, czyli taką, w której zrost dotyczy tylko skóry oraz złożoną, gdy oprócz zrostu skóry zrośnięte ze sobą są również kości. Jedną z odmian palcozrostu jest akrosyndaktylia, która polega na zrośnięciu się palców opuszkami lub płytkami paznokciowymi.
Leczenie
Palcozrost leczy się wyłącznie operacyjnie. Podczas zabiegu lekarz rozdziela zrośnięte palce dziecka i pokrywa ubytki przeszczepioną skórą. Operację można wykonać ok. 2 roku życia. Najczęściej, w przypadku syndaktylii u stóp, gdy kości nie są zrośnięte, jest to zabieg czysto kosmetyczny, a decyzję o jego wykonaniu pozostawia się rodzicom. Ze zrostem palców u stóp dziecko może normalnie funkcjonować. Anomalia ta nie przeszkadza w takich czynnościach jak pływanie, czy chodzenie. W okresie szkolnym może jednak stać się źródłem kompleksów i utrudniać nawiązywanie kontaktów z rówieśnikami. W takim przypadku warto porozmawiać z dzieckiem i wspólnie podjąć decyzję o przeprowadzeniu operacji. Jeśli jednak zrost dotyczy palców u dłoni, a konkretnie zrośnięty jest kciuk z palcem wskazującym lub mały palec z palcem serdecznym, zabieg rozdzielenia jest konieczny i musi być przeprowadzony w pierwszych 6 miesiącach życia dziecka.
Polidaktylia
Kolejną pod względem częstotliwości, bo pojawiającą raz na 500 urodzeń wadą palców jest polidaktylia. Charakteryzuje się ona posiadaniem jednego lub kilku dodatkowych palców rąk, czy nóg. Zazwyczaj jest to anomalia, którą dzieci dziedziczą, ale nie wyklucza się także wpływu czynników środowiskowych. Nadliczbowe palce mogą być całkowicie wykształcone, tzn. posiadać kości i stawy lub stanowić jedynie zwój tkanki. Jeśli dodatkowy palec nie jest całkowicie wykształcony operację amputacji przeprowadza się w pierwszych miesiącach życia dziecka. Jednak w przypadku, gdy tkanka twarda została wykształcona, lekarz będzie chciał się dowiedzieć jakie są zależność między dodatkowym palcem, a standardowymi stawami i ze względu na dobro pacjenta może czekać z wykonaniem zabiegu nawet kilka lat.
Oprócz nadliczbowych palców, dzieci mogą posiadać również ich braki. Jeśli ubytki dotyczą palców funkcjonalnych (kciuk, palec wskazujący) wykonuje się zabieg mikrochirurgicznego przeszczepienia palców stóp. Taka operacja daje bardzo dobre rezultaty, a dłoń wygląda naturalnie.
Każdy przypadek wad palców należy rozpatrywać indywidualnie. Zabiegi operacyjne są konieczne w przypadku, w którym może dojść do zaburzenia funkcji dłoni, niewykształcenia prawidłowego nawyku chwytania i stóp. Zbyt szeroka stopa powoduje zaburzenia równowagi i stanowi problem w życiu codziennym, np. w zakupie obuwia.
Zmiany zachodzące w budowie dłoni i stóp mogą zostać wykryte już w badaniu prenatalnym USG! |