Ruch to przejaw życia i czynnik, który kształtuje organizm człowieka już w okresie płodowym. Potrzebujemy aktywności fizycznej tak samo jak tlenu i pożywienia. Gdy zabraknie odpowiedniej dawki ruchu, rozwój dziecka nie będzie przebiegać prawidłowo.
Potrzeba ruchu
„Głód ruchu” – tak często nazywa się podświadomą chęć zaspokajania potrzeby aktywności u dzieci. Ruch wpływa bowiem nie tylko na rozwój fizyczny, ale również emocjonalny i społeczny. Poruszanie się to dla dziecka najważniejszy sposób zbierania informacji. W ten sposób poznaje nie tylko otaczający je świat, lecz również swoje ciało i jego możliwości. Dzięki byciu w ruchu nabiera nowych umiejętności, rozwija wiarę w swoje siły oraz nabiera doświadczeń społecznych, bo aktywność daje możliwość kontaktu z rówieśnikami i dorosłymi.
Ruchliwy przedszkolak
Wiek przedszkolny to czas szczególny dla rozwoju i kształtowania się motoryki dziecka. W tym właśnie okresie nabywa ono umiejętności, które doskonali w dalszych etapach dorastania. Warto zwrócić uwagę, by aktywność była wszechstronna. Dziecko intuicyjnie wybiera to, co jest mu potrzebne. Narzucanie zabaw ruchowych lub ograniczanie rodzajów aktywności może być źródłem problemów rozwojowych i powodem frustracji dziecka – to jakby zabrać dorosłemu możliwość regularnego czytywania ulubionej gazety, z której czerpał wiadomości o świecie.
Jakie korzyści daje aktywność?
Pierwsza myśl, która pojawia się w związku z aktywnością, to uzyskanie tężyzny fizycznej. I oczywiście jest to prawda, ale ruch spełnia o wiele więcej funkcji:
– stymulacja – ruch pobudza rozwój organizmu, zarówno na poziomie fizycznym jak i psychicznym; poprawia się motoryka i sprawność fizyczna człowieka, zwiększamy siłę i wytrzymałość mięśni, ścięgien oraz więzadeł, ruch sprzyja mineralizacji kości, działa mobilizująco na układ krwionośny, oddechowy, pokarmowy i wydalniczy, pobudza dojrzewanie układu nerwowego, zwiększa koordynację ruchową, kształtuje pamięć, uważność oraz poczucie odpowiedzialności, uczy samodzielności i wytrwałości w pokonywaniu trudności, hartuje ducha, podnosi odporność na stres;
– adaptacja – ruch rozwija u dziecka zdolność przystosowania się do zmieniających się warunków życia takich jak warunki atmosferyczne oraz codzienne trudności i przeszkody, dzięki czemu organizm się hartuje i nabywa odporność oraz zwiększa tolerancję na bodźce pochodzące ze środowiska zewnętrznego, które dotyczą sfery fizycznej, ale również psychicznej małego człowieka;
– kompensacja – czyli inaczej wyrównanie, a w przypadku ruchu dążenie do harmonijnego rozwoju dziecka, który jest możliwy tylko wtedy, kiedy czynniki korzystne równoważą się z czynnikami szkodliwymi – dziecko musi upaść wiele razy podczas nauki chodzenia, by opanować tę sztukę perfekcyjnie, musi pokonywać przeszkody, by utwierdzać się w swoich umiejętnościach;
– korekcja – to funkcja terapeutyczna i lecznicza, którą ruch spełnia w przypadku wykrycia problemów rozwojowych u dzieci, kiedy to przy użyciu odpowiednio dobranej przez specjalistów formy aktywności fizycznej można zniwelować lub złagodzić powstające wady.
Dostosujmy aktywność do naszych dzieci, a nie dzieci do aktywności
Nie powinniśmy rezygnować z aktywności fizycznej na żadnym z etapów naszego życia. Jednak czas przedszkolny i wczesnoszkolny jest niezwykle istotny. Każdego dnia dzieci muszą mieć wystarczająco dużo okazji do ruchu, który jest zgodny z ich aktualnymi potrzebami i umiejętnościami. Nie zniechęcajmy się, kiedy nasz przedszkolak po 20-30 minutach już nie chce bawić się piłeczką, choć tak nas o to prosił, on po prostu dłużej nie może skoncentrować się na jednym zajęciu, chce spróbować czegoś nowego i to jest dla niego zupełnie naturalne. Nie strofujmy drugoklasisty, że rzadko trafia rakietą w lotkę, on przecież dopiero się tego uczy, a jak wiadomo, każdy uczy się w swoim tempie.
Aktywność stanie się dla dziecka źródłem radości, jeżeli będzie jej towarzyszyć odpowiednia atmosfera – wspólnej, życzliwej zabawy, do której podejdziemy z wyrozumiałością.—
Autorka zajmuje się coachingiem zdrowia, jest dietoterapeutką, terapeutką ruchową i specjalistką różnych form pracy z ciałem. Ponad dziesięć lat pracuje z grupami i indywidualnie. Więcej o autorce na stronie www.ewamoscicka.pl
