Jeżeli zależy nam na tym, by dziecko zaczęło swoją przygodę z aktywnością fizyczną jak najwcześniej, należy pamiętać, że ćwiczenia w pozycjach siedzących może wykonywać dopiero wtedy, gdy samo zacznie siedzieć. To samo będzie dotyczyć ćwiczeń w pozycjach stojących.
Dla dziecka w wieku 3-6 lat wybierzmy zabawy ogólnorozwojowe, które łączą element zaspokajający ciekawość poznawczą i potrzebę ruchu. Zabawa jest przecież podstawową aktywnością kilkulatka. Nieco starsze dziecko (od 7 do 12 lat) preferować będzie gry oparte na współzawodnictwie. Odpowiednio angażujące będą np. gry terenowe, które dają możliwość przeżycia przygody w lesie, lub sportowe gry zespołowe.
Jeżeli nasze dziecko jest przed okresem dojrzewania czy w jego trakcie, może mieć tendencję do sprawdzania własnych granic, w tym fizycznych, i tzw. szarżowania. Pamiętajmy, aby unikać wtedy sportów siłowych z dużym obciążeniem. Wywołują one ucisk na chrząstki wzrostu, co może zahamować rośnięcie dziecka.
Wybór formy aktywności czy dyscypliny pozostawmy do decyzji nastolatka – kształtuje on między innymi w ten sposób własną osobowość, a sport może być jedną z form jej ekspresji.
Najprościej mówiąc, podążajmy za możliwościami fizycznymi (i emocjonalnymi) dziecka – pozwalajmy mu na rozwój we własnym tempie, nie próbując go przyśpieszać. Pamiętajmy jednocześnie o tym, żeby podejmowana aktywność była rozwijająca, aby wychodziło ono z zajęć z poczuciem, że nauczyło się wykonywać nowe ćwiczenia, kroki taneczne, pozycje w wybranej dyscyplinie.
